21 Mart 2014 Cuma

İş Hayatı = Yalnızlar Rıhtımı

Eveet işte size tavuk mu yumurtadan, yoksa yumurta mı tavuktan çıkar sorusu!!!

Sizce insanlar yalnız olduklarından mı çok çalışıyorlaaar, yoksa çok çalıştıklarından mı yalnızlaaaar?


Son günlerde takıldığım konu bu. Haliylen hepimizin dikkatini çektiği gibi artık herkes deliler gibi çalışıyor. Kurumsal olsun olmasın millet gecelere kadar işte ( keşke sabahlara kadar "eller havaya"da diyebilseydim ama nerdee ) Sanırım yeni trend kariyer basamaklarını çıkana kadar yalnız takılmak.
Yalnızdan kastım aslında sevgili filan bile değil yani evde yalnız yaşamak yeterli bence. Bu dönemlerde insanlar kendilerini "pause"a alıyorlar (evet, kurumsallığım arttıkça aralarda tabiiy ki daha çok ingilizce sözcükler yer alacak!) ve mesela 7 sene "pause"da yaşıyorlar. Ee tabi bu pause hayatında da ara ara görüşülen arkadaşlar dışında öyle sürekli içli dışlı olunan insanlara yer yok! Bu konsepte alışabileceğimden emin değilim, çünkü şuana kadar öyle gecelere kadar çalıştığım bir işim olmadı ve evime gidip miskinlik yapmak bile benim için eğlenceli bir aktivite. Ama bütün bu şartlara uyum sağlamadan iş hayatında hayatta kalabilir miyim dersiniz? Sorun da burda, hiiiç sanmıyorum!

Evet, ben de aynen bunu söylüyorum Jeep'ciğim ama kimse beni anlamıyoor!
İşte rekabetin gerisinde kalmamak için saçma bulduğumuz bir şeyi yapacağımız an! İster beğen, ister beğenme o ofiste dışarıdan akşam yemeği söylenip çalışırken o yemek yenecek!

Bir de bütün bu yalnızlar rıhtımında çakılıp kalmış gece 11e kadar ofiste durup, gece 3lere kadar mail atan yöneticiler var ki (eğer gerçekten sizin hayatınızda varsa böyle biri) o zaman unutun zamanında çıkmayı. O kariyer basamaklarını tırmanırken siz de zorunlu olarak kendi kariyer basamaklarınızı tırmanacaksınız (iyi yönünden bakalım değil mi ama). Ama aman dikkat edin de bünyenizde alışkanlık yapmasın; ilerde yönetici olduğunuzda siz de çalışmaktan diğer her şeyden çok zevk alan insanlara dönüşmeyin!


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder